បណ្តុំព័ត៌មានទាន់ហេតុការណ៍: ផ្កាទុរេន

ភាសិតខ្មែរ

មុននឹងខឹងអ្នកដទៃចូរខឹងនឹងខ្លួនឯងជាមុនសិន។

គ្មានអ្វីគួរឲ្យជឿជាក់ស្មើនឹងខ្លួនឯងឡើយ។

មោទនភាពដ៍ធំធេងបំផុតគឺស្ថិតនៅលើការក្រោកឡើងវិញបានរាល់ ពេលដែលដួល។

មនុស្សដែលបរាជ័យគឺមនុស្សដែលគឹតតែមិនបានធ្វើ និងមនុស្សដែលធ្វើតែមិនបានគឹត។

ជោគជ័យពិតបា្រកដប្រកបដោយបរាជ័យប្រាំបួនលើកក្នុងចំនួនដប់ លើកនៃការព្យាយាម។

ការកើតទុក្ខនឹងអ្វីដែលខ្លួនអ្នកមិនមាន គឺជាការបាត់បង់នូវអ្វីដែលខ្លួនរបស់អ្នកមាន។

គឹតថាខ្លួនឯងឆ្លាតជាការប្រសើហើយ ប៉ុន្តែកុំគឹតថាអ្នកដទៃល្ងង់ឲ្យ សោះ។

ប្រយ័ត្នត្រចៀករបស់យើងផ្ទាល់ ប្រសើរជាងឃ្លាំចាំបិទមាត់អ្នកដទៃ។

មោទនភាពដ៍ធំធេងវាមិនមែនស្ថិតនៅលើការមិនធ្លាប់បរាជ័យនោះទេ។

ភាសិតខ្មែរ

គេសរសើស្មើគេសម្លាប់បើគេបង្អាប់គឺគេទុកឲ្យយើងរស់។

សូម្បីផែនដីគង់មានស្មៅដុះ មនុស្សសត្វស្រីប្រុស លែងអីមិនមាន កិលេស សូម្បីតែដែកក៏គង់មានច្រេះ បើធ្វេសប្រហែស ច្រេះស៊ីដែក វិញ។

ការឆ្អែតនិងកាមទាំងឡាយមិនមានឡើយ ព្រោះកាមជាគ្រឿងជាប់ ជំពាក់។

បើប្រៀនប្រដៅអ្នកដទៃយ៉ាងណាត្រូវធ្វើខ្លួនឯងយ៉ាងនេះដែរ បានទើបសមគួរ។

សេចក្តីលោភជាហេតុនាំឲ្យអន្តរាយដល់កុសលធម៌ទាំងឡាយ។

ទឹកស្រក់តក់ៗទម្លោះថ្ម រលកតៗថ្មសឹកដាច់ កាន់ការអ្វីមួយត្រូវ ប្តូរផ្តាច់ ផលបានសម្រេចព្រោះព្យាយាម។

ក្រព្រោះបរិភោគ ស្មោគគ្រោកព្រោះយស ខូចឈ្មោះព្រោះកាម រហេមរហាមព្រោះឈ្លោះគ្នា។

បើចេះឲ្យគេកោត បើឆោតឲ្យគេអាណិត ធ្វើចេះគេខឹង ធ្វើដឹងគេស្អប់ ធ្វើប៉ិនប្រសប់គេប្រើ ធ្វើមិនអើពើគេថាល្ងង់ខ្លៅ។

ឈើពុក មុនអង្គុយពិនិត្យមើលក្រែងមានសត្វ ការបរិដិបត្តិមើល កិលេសខ្លួនឯង អ្នកប្រាជ្ញបណ្ឌិតគិតកោតក្រែង កិលេសខ្លួនឯង នាំឲ្យធ្លាក់នរក។

កុំចង់បានរបស់ដែលអត់ កុំជាប់ចិត្តរបស់ដែលមាន ជិវិតរស់នៅ ពឹងបុណ្យទាន រកស៊ីក្រមានកមពីកម្ម សក់ស្កូវមួយៗអាងលាបថ្នាំ រៀនធម៌មិនចាំខ្វះព្យាយាម អ្នកធ្វើដំណើរទីពឹងយាន អ្នកសូត្ររៀន ទីពឹងចំណេះ អាចារ្យតែថេះពឹងវោហា បួសរៀនធម៌អាថ៌ពឹងវិន័យ អ្នកស្រែពឹងស្រូវគ្រប់រដូវកាល គ្រូពេទ្យព្យាបាលពឹងថ្នាំនិងវិជ្ជា ឧបាសកឧបាសិកាពឹងធម្មា អ្នកអត់សទ្ធាបាន អ្វីពឹង?

(ដកស្រង់ពីអាស្រមលោកគ្រូ ប៊ុត សាវង្ស)

សម្តីមាស គំនិតពេជ្រ

ត្រូវចេះទប់កុំនិយាយ ដើម្បីឲ្យសម្តីយើងមានគេស្តាប់ ក៏ប៉ុន្តែត្រូវចេះទប់កុំនិយាយ ដើម្បីស្តាប់គេ។

ទេវតានៅគ្រាបច្ចុប្បន្ន គឺជាអ្នកដែលយកចិត្តទុកដាក់អ្នកដទៃ មុននឹងយកចិត្តខ្លួនឯង។

ប្រសិនបើសេរីភាពអាចដំណើរការដោយខ្លួនឯង នោះហើយដែលគេហៅថាប្រជាធិបតេយ្យ។

សិល្បៈគឺជាការមិនពិតដែលធ្វើឲ្យអាចសម្រេចបាននូវការពិត។

ជីវិតជាសំណួរដែលគ្មានចម្លើយ ក៏ប៉ុន្តែគេនៅតែនាំគ្នាជឿ ទៅលើសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងភាពសំខាន់នៃសំណួរនេះជានិច្ច។

អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏ប្រពៃ ហើយប្រកបដោយភាពរីករាយ គឺជាការសន្ទនាគ្នា យ៉ាងយូរមួយ ដែលគេមានអារម្មណ៍ថាខ្លីសម្រាប់គេ។

ខ្ញុំនៅតែជឿជាក់ថា ប្រការដ៏ពិបាកបំផុតដើម្បីសង់ស្ពានមួយ គឺជាគ្រាចាប់ផ្តើមរបស់វា។

យើងជាអ្នកសរសេរវាសនាផ្ទាល់របស់យើង ដូច្នេះអ្វីដែលយើងសាង គឺយើងខ្លួនឯងផ្ទាល់ជាអ្នកទទួលទាំងអស់។

សុភមង្គលមិនមែនជាទិសដៅ ឬគោលបំណងទេ គឺគ្រាន់តែជារបស់ដែលគេអាចផលិតបាន។

ការសម្ងាត់របស់«ជោគជ័យ»គឺ«គ្មានទេ»មានន័យថាអ្នកណាក៏ទទួលបានជោគជ័យបានដែរ។

យុវភាព ឬយុវវ័យ ជាប្រការដ៏អស្ចារ្យណាស់ ដូច្នេះបើយើងយកចិត្តទុកដាក់លើពួកគេ មិនមែនជាអំពើឧក្រិដ្ឋទេ និយាយឲ្យខ្លីយើងគួរតែឲ្យតម្លៃទៅលើយុវជនទើបជាការប្រសើរ។

ខ្ញុំបានកើតមកក្នុងអំបូរសារិកាកែវ ចុះហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំចង់សាកល្បងឲ្យក្លាយទៅជាទីទុយទៅវិញ?

ត្រូវតែខំថែរក្សាសន្សំអនុស្សាវរីយល្អៗ ពេលនៅវ័យក្មេង ពីព្រោះទាំងនេះនឹងក្លាយជាខ្នើយកើយ សម្រួលអារម្មណ៍សម្រាប់ពេលយើងឈានដល់វ័យនិវត្តន៍។

កុំចរចាដោយគ្មានការខ្លាចក្រែង តែមិនត្រូវខ្លាដើម្បីការចរចាឡើយ។

មតិទាំងឡាយមិនអាចមានអាយុកាលវែងនោះទេ បើមនុស្សគ្មានលទ្ធភាពប្រយុទ្ធដើម្បីការពារមតិនោះ។

សេចក្តីស្រឡាញ់គ្របបាំងអស់សេចក្តីស្អប់។

ការដែលស្រឡាញ់តែបា្រក់ ជាដើមហេតុនៃអំពើអាក្រក់គ្រប់យ៉ាង។

ពេលវេលាដ៏ពិសេសសម្រាប់ស្វែងរកមិត្ត គឺមុនពេលដែលអ្នកត្រូវការពួកគេ។

(ដកស្រង់ពីទស្សនាវដ្តី ចំណេះដឹងសាកល ឆ្នាំទី១លេខ៤)

សាវតារ

ឆ្នាំ១៩៩៨ ស្រុកសំឡូតត្រូវបានធ្វើសមាហរណកម្មជាមួយរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។

ស្រុកសំឡូតមានទីតាំងភូមិសាស្រ្ត ៖ ខាងជើងជាប់ស្រុក រតនៈមណ្ឌុល១ភាគ និង១ភាគទៀតជាប់ជាមួយខេត្តប៉ៃលិន ខាង កើតជាប់ជាមួយស្រុកគាស់ក្រឡ ខាងត្បូងជាប់ជាមួយស្រុកវាលវែង ខេត្តពោធិសាត់ និងខាងលិចជាប់ ស្រុកបរាយ ខេត្តត្រាត ប្រទេសថៃ។

ស្រុកសំឡូតមាន៧ឃុំ ៤៩ភូមិ។ ស្រុកសំឡូតមានផ្ទៃដី ចំនួន ១.៦៥១ គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ចែកចេញជា៖ តំបន់ភ្នំ និងព្រៃ ៩.០១៨ ហិកតា តំបន់ ផ្សេងៗ ៣១.៦០៩ ហិកតា ផ្ទៃដីកសិកម្ម ៣៨.៩០០ ហិកតា និងផ្ទៃដីលំនៅដ្ឋាន ៤.៤១០ ហិកតា។

ស្រុកសំឡូតជាតំបន់ដែលសម្បូរដោយដីអនុគ្រោះដល់ដំណាំកសិកម្ម និងកសិឧស្សាហកម្មផងដែរ ជាពិសេសអំណោយផលដល់ដំណាំទុរេន សាវម៉ាវ គុលេន កៅស៊ូ។

គោលបំណង

ក្រៅពីដីដ៏មានជីជាតិគួរឲ្យចង់រស់នៅស្រុកសំឡូតក៏ជាតំបន់

រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ធម្មជាតិមួយដ៏មានសក្តានុពលផងដែរ សម្បូរទៅដោយ«ទឹកធ្លាក់ ទឹកជ្រោះ ព្រៃភ្នំ និងទេសភាពគួរជាទី

គយគន់តាមដងផ្លូវផងដែរ»។

Sunday, March 27, 2011

ផ្កាទុរេន

No comments:

Post a Comment